ഒരു മാസം മുന്പ്
എനിക്കൊരു ഇ-മെയില് കിട്ടി. അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം ഇതാണ്. ഞാന് എന്റെ കളിക്കൂട്ടുകാരനായ
ഇടുക്കിയില് കളിച്ചു വളര്ന്ന രവിയെ അന്വേഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. താങ്കളാണ് ആ
രവിയെങ്കില് ഈ ഫോണ് നമ്പറില് ബന്ധപ്പെടൂ, എന്ന് സസ്നേഹം സണ്ണി. ഞാന് ഒരു
നിമിഷം അമ്പരന്നു പോയി. ഞാന് തന്നെയാണ് ആ രവി. എന്റെ മനസ്സ് പെട്ടെന്ന് 40 കൊല്ലം പുറകിലേക്ക് പോയി. വള്ളി സൌസറും ഇട്ടു കമ്പി കൊണ്ട് വളച്ചുണ്ടാക്കിയ ഒരു
വണ്ടിയും ഓടിച്ചു നടന്നിരുന്ന കാലം.
ആ കമ്പി വണ്ടി ഏതു കയറ്റവും ഏതു പടികളും കയറുമായിരുന്നു ഉറങ്ങുമ്പോള് എന്നോടൊപ്പം
കട്ടിലനിടിയില് മാത്രം വിശ്രമിക്കുന്ന ആ കമ്പി വണ്ടി... എത്ര മധുര ഓര്മ്മകളാണ് ആ
നല്ല നാളുകളെ കുറിച്ച്.
ഫോണില് ബന്ധപ്പെട്ടപ്പോള് ഞങ്ങള്ക്ക് രണ്ടുപേര്ക്കും പറഞ്ഞറിയിക്കാനാകാത്ത
ഒരനുഭൂതി. അതാണ് നോസ്ടാല്ജിയ എന്ന് തോന്നുന്നു....!!!
ഈ ചിത്രങ്ങള് കണ്ടു നിങ്ങളും അതുപോലൊരു നോസ്ടാല്ജിയയിലേക്ക് വഴുതി വീഴുമെന്നു
എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്...ആസ്വദിക്കൂ!!!
ഇങ്ങനെ സൈക്കിളില്
നിന്നിറങ്ങാത്ത കാലമുണ്ടായിരുന്നു. കാലാണെങ്കില് എത്തില്ല. പക്ഷെ എല്ലാ അഭ്യാസ പ്രകടനവും
കാണിക്കും. കാലിലെ ഇന്നും മായാത്ത ആ മുറിവിന്റെ പാട് ഒന്ന് തടവിനോക്കൂ...
ഈ ഗോട്ടി കണ്ടപ്പോള്
ഞാന് എന്റെ കൈ വിരലുകളുടെ എല്ലോന്നു തടവി. എത്ര ഉണ്ടയാ കിട്ടിയിട്ടുള്ളത്..കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്.
അതിന്റെ ശബ്ദം ഇന്നും കാതുകളില് കേള്ക്കുന്നുണ്ടോ..
പാമ്പു ഗുളിക. ഒരു ചെറിയ
ഗുളിക കത്തിക്കുമ്പോള് അനന്തമായി നീണ്ടു വരുന്ന പാമ്പ്. ഇന്നാണെങ്കില് പരിസ്ഥിതി
മലിനീകരണത്തിന് ജയിലില് പോകേണ്ടി വരുമായിരുന്നു. അത്രക്ക് പുകയായിരുന്നു അതിന്.
പാമ്പിനെ കണ്ടു
നിന്നിട്ട് ക്ലാസ്സില് വൈകി ചെന്നതിനു തല്ലു കിട്ടിയത് എങ്ങനെ മറക്കും
സാറേ....!!!
നാട്ടില് ഇരുന്നു കൊണ്ട്
താജ്മഹലും ചെങ്കോട്ടയും ഒക്കെ ആദ്യമായി കണ്ട കാലം..ദേശവും ഭക്തിയും
എന്താണെന്നറിയാതെ ദേശഭക്തി ഗാനങ്ങള് കേട്ടിരുന്ന കാലം....!!!
ഈ കുന്ത്രാണ്ടത്തില് എത്ര
കൊട്ടിയിരിക്കുന്നു. ഒരക്ഷരം തെറ്റിയാല് പോയത് തന്നെ. പണ്ടത്തെ ജീവിത ശൈലിയാണ്
ഇത് കാണിക്കുന്നത്. തെറ്റ് തിരുത്താന് ബുധിമ്മുട്ടായത് കൊണ്ട് തെറ്റ് വരാതെ
ശ്രദ്ധിക്കും. കാര്യങ്ങള് വളരെ
സൂക്ഷിച്ചേ ചെയ്യൂ. ഇന്നോ, എത്ര വേണമെങ്കിലും തെറ്റിക്കാം, തിരുത്താം.
കൂട്ടുകാരേ, നിങ്ങള്ക്കും ഉണ്ടാവില്ലേ ഇതുപോലെ പഴയ ഓര്മ്മകള്.
എഴുതുക... കൂടുതല് കൂടുതല്... നന്നാവട്ടെ.... ഭാവുകങ്ങള്!
ReplyDelete